شعر| باغبان کوچولو

کاشتم یک دانه را

در حیاط خانه مان

با چه شوق و دقتی

آب هم دادم به آن

دانه ی من سبز شد

ذره ذره قد کشید

از کنار باغچه

رفت و به نرده رسید

بعد هم از نرده ها

رفت سمت آسمان

مادرم تا دید گفت:

آفرین بر باغبان