یکی بود، یکی نبود. کشتی بزرگی بود که در دریا گرفتار توفان شد. یکی از سرنشینان که شنا بلد بود، خود را به تکه چوبی رساند و با تلاش به خشکی رسید. او رفت و رفت تا بالاخره به شهری رسید. وقتی وارد شهر شد، همه به او احترام میگذاشتند. او را به قصر بردند و لباسهای زیبا به او دادند. مرد از پیرمردی که...

روزی از روزها داروغه*شهر وارد کاخ حاکم شد تا درباره پو لهایی که از مردم گرفته بود با حاکم حساب و کتاب کند.

روزی روزگاری حکیم شاعر «انوری » از بازاری درحال گذشتن بود. ناگهان چشمش به جماعتی افتاد که دور یک مرد جمع شده بودند. نزدی کتر که شد فهمید، مردی که وسط جمعیت ایستاده کتابی در دست دارد و با صدای بلند دارد شعرهای آن را برای مردم میخواند.

یکی بود، یکی نبود. خیاطی بود که شاگرد با استعدادی داشت. شاگرد مانند خیاط خیلی خوب دوخت و دوز میکرد

روباه و گرگ به باغی رسیدند اما در باغ محکم بسته شده بود و دور و بر دیوار بلند باغ پر از خارهای تیز بود. 

پیرمردی بود فقیر که سا لها پیش همسرش مرده بود و در خانه تنها زندگی میکرد

گنجشک توی دست مرد اسیر بود. ناگهان فکری به ذهنش رسید. به مرد گفت: «اگر مرا آزاد کنی سه پند به تو میدهم »

در روزگاران قدیم پیرمردی در روستایی زندگی میکرد. این پیرمرد از مال دنیا همه چیز داشت ولی خیلی تنها بود